нить

1. (нитка) ні́тка, -кі ж.;

нить осно́вы текст. ні́тка асно́вы;

2. перен. ні́тка, -кі ж., ніць, род. ні́ці ж.;

нить воспомина́ний ніць успамі́наў;

3. (нитеобразный предмет) ніць, род. ні́ці ж., ні́тка, -кі ж.;

нить ла́мпы нака́ливания ніць ля́мпы напа́львання;

кра́сной нитью проходи́ть чырво́най ні́ткай прахо́дзіць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ніць ж., в разн. знач. нить;

н. ля́мпы напа́льваннянить ла́мпы нака́ливания;

н. успамі́наўнить воспомина́ний;

пуцяво́дная н. — путево́дная нить

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

светопроводя́щий прил., физ. святлоправо́дны;

светопроводя́щая нить святлоправо́дная ні́тка.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

путево́дный пуцяво́дны;

путево́дная звезда́ пуцяво́дная зо́рка;

путево́дная нить пуцяво́дная ні́тка.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пуцяво́дны путево́дный;

~ная зо́рка — путево́дная звезда́;

~ная ніць — путево́дная нить

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Нітка ’прадзіва, нітка’ (Бяльк., Яруш.; мсцісл., Жыв. сл., Сл. ПЗБ, ТС), рэдка ніць ’тс’ (Яруш.), ніткі мн. ’прадзіва’ (Бесар.), параўн. укр. нить, ни́тка, рус. нить, ни́тка, польск. nić, nitka, чэш. nit, славац. niť, в.-луж. nić, nitka, н.-луж. niś, nitka, палаб. nait, славен. nit, nȋtka, серб.-харв. ни̏т, макед. дыял. нитка. Да прасл. *nitь, роднаснае літ. nýtis ’аснова’; усё ўзыходзіць да і.-е. кораня nēi‑ ’прасці’, г. зн. ’прадзіва’ (Фасмер, 3, 76; Махэк₂, 399; Бязлай, 2, 224; Шустар-Шэўц, 13, 1001). Значэнне ’нізка’, параўн. нітка грыбоў (Сл. ПЗБ, Шатал.; Мат. Гом., ТС), хутчэй за ўсё вынік пераасэнсавання дээтымалагізаванай назвы нізка.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

лігату́ра I ж. (примесь металлов) лигату́ра

лігату́ра II ж. (изображение букв) лигату́ра

лігату́ра III ж. (нить для остановки кровотечения) лигату́ра

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зарва́цца сов., разг.

1. оборва́ться;

ні́тка ~ва́ласянить оборвала́сь;

2. перен. (перейти всякую меру, слишком далеко зайти в чём-л.) зарва́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ні́тка ж.

1. в разн. знач. ни́тка, нить;

2. перен. нить; (реже) ни́тка;

да (апо́шняй) ~кі — до (после́дней) ни́тки;

абабра́ць да ~кі — обобра́ть до ни́тки;

вы́цягнуцца ў ~ку — вы́тянуться в ни́тку;

на жыву́ю ~ку — на живу́ю ни́тку;

прамо́кнуць да ~кі — промо́кнуть до ни́тки;

прахо́дзіць чырво́най ~кай — проходи́ть кра́сной ни́тью;

сухо́й ~кі не застало́ся — сухо́й ни́тки не оста́лось;

шы́та бе́лымі ~камі — ши́то бе́лыми ни́тками;

куды́ іго́лка, туды́ і н.посл. куда́ иго́лка, туда́ и ни́тка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зарва́ць сов., разг.

1. оборва́ть;

з. ні́тку ў матку́ — оборва́ть нить в мотке́;

2. перен. (незаконно воспользоваться чем-л.) урва́ть; захвати́ть;

ён стара́ўся з. як мо́жна больш — он стара́лся урва́ть как мо́жно бо́льше;

каб табе́а́лапрост., бран. чтоб ты онеме́л

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)