неўраты́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
неўраты́чны |
неўраты́чная |
неўраты́чнае |
неўраты́чныя |
| Р. |
неўраты́чнага |
неўраты́чнай
неўраты́чнае |
неўраты́чнага |
неўраты́чных |
| Д. |
неўраты́чнаму |
неўраты́чнай |
неўраты́чнаму |
неўраты́чным |
| В. |
неўраты́чны (неадуш.)
неўраты́чнага (адуш.) |
неўраты́чную |
неўраты́чнае |
неўраты́чныя (неадуш.)
неўраты́чных (адуш.) |
| Т. |
неўраты́чным |
неўраты́чнай
неўраты́чнаю |
неўраты́чным |
неўраты́чнымі |
| М. |
неўраты́чным |
неўраты́чнай |
неўраты́чным |
неўраты́чных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
неўраты́чны невроти́ческий
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
неўраты́чны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да неўрозу, звязаны з захворваннем неўрозам. Неўратычны стан.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
неўро́з, -у, м.
Захворванне, выкліканае расстройствам дзейнасці цэнтральнай нервовай сістэмы.
Н. сэрца.
|| прым. неўраты́чны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
невроти́ческий неўраты́чны.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)