◎ Не́ўра ’няўмека’ (ельск., Мат. Гом.). Няясна. Магчыма, утварэнне з коранем ‑ўр‑ (< і.-е. иег-), параўн. неўваротлівы ’паваротлівы’ (Мат. Гом.). Гл. вярцець, параўн. аўраць, наўра (гл.), або адпрыметнікавы назоўнік ад неўратны ’несумленны, бессаромны’ (ТС), гл. няўратны.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

неўра...

Першая састаўная частка складаных слоў са знач.: які мае адносіны да нервовай сістэмы, напр.: неўрапатыя (павышэнне ўзбуджальнасці нервовай сістэмы), неўрапат, неўрасклероз.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

неўра...

Першая састаўная частка складаных слоў, якая паказвае на сувязь якіх‑н. прадметаў, з’яў з нервовай сістэмай, напрыклад: неўрабіялогія, неўрапатолаг, неўрастэнічны.

[Ад грэч. neuron — валакно, нерв.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нейра...

Тое, што і неўра...

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)