неўладкава́ны, -ая, -ае.

1. Не прыведзены да ладу; неўпарадкаваны.

Н. архіў.

2. Не забяспечаны чым-н. неабходным.

Н. быт.

|| наз. неўладкава́насць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

неўладкава́ны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. неўладкава́ны неўладкава́ная неўладкава́нае неўладкава́ныя
Р. неўладкава́нага неўладкава́най
неўладкава́нае		 неўладкава́нага неўладкава́ных
Д. неўладкава́наму неўладкава́най неўладкава́наму неўладкава́ным
В. неўладкава́ны (неадуш.)
неўладкава́нага (адуш.)		 неўладкава́ную неўладкава́нае неўладкава́ныя (неадуш.)
неўладкава́ных (адуш.)
Т. неўладкава́ным неўладкава́най
неўладкава́наю		 неўладкава́ным неўладкава́нымі
М. неўладкава́ным неўладкава́най неўладкава́ным неўладкава́ных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

неўладкава́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. неўладкава́ны неўладкава́ная неўладкава́нае неўладкава́ныя
Р. неўладкава́нага неўладкава́най
неўладкава́нае		 неўладкава́нага неўладкава́ных
Д. неўладкава́наму неўладкава́най неўладкава́наму неўладкава́ным
В. неўладкава́ны (неадуш.)
неўладкава́нага (адуш.)		 неўладкава́ную неўладкава́нае неўладкава́ныя (неадуш.)
неўладкава́ных (адуш.)
Т. неўладкава́ным неўладкава́най
неўладкава́наю		 неўладкава́ным неўладкава́нымі
М. неўладкава́ным неўладкава́най неўладкава́ным неўладкава́ных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

неўладкава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. неўладкава́ны неўладкава́ная неўладкава́нае неўладкава́ныя
Р. неўладкава́нага неўладкава́най
неўладкава́нае		 неўладкава́нага неўладкава́ных
Д. неўладкава́наму неўладкава́най неўладкава́наму неўладкава́ным
В. неўладкава́ны (неадуш.)
неўладкава́нага (адуш.)		 неўладкава́ную неўладкава́нае неўладкава́ныя (неадуш.)
неўладкава́ных (адуш.)
Т. неўладкава́ным неўладкава́най
неўладкава́наю		 неўладкава́ным неўладкава́нымі
М. неўладкава́ным неўладкава́най неўладкава́ным неўладкава́ных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

неўладкава́ны

1. неупоря́доченный;

2. неустро́енный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

неўладкава́ны, ‑ая, ‑ае.

1. Не прыведзены да ладу; неўпарадкаваны. Неўладкаваная гаспадарка. Неўладкаваныя справы.

2. Не забяспечаны ўсім неабходным. Жыве.. [Дзямковіч] у чужой хаце, у маленькім пакойчыку, жыццё неўладкаванае, як у халасцяка. Палтаран. Вучылішча было маладое, працавала толькі другі год, і майстэрні пакуль былі неўладкаваны. Даніленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

неустро́енный

1. (неулаженный) неўладкава́ны, няўла́джаны; (неупорядоченный) неўпара́дкаваны;

2. (не наладивший жизнь) няўла́джаны; няўда́члівы;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

неўсталява́ны, ‑ая, ‑ае.

1. Які не зусім сфарміраваўся, склаўся. Ужо трэцюю калыску Насцечка гушкае, мармычучы сабе пад нос яшчэ неўсталяваным, дзіцячым, голасам: «Спі, мой каток, чырвоны раток». Сабаленка.

2. Неўладкаваны, неналаджаны. Неўсталяванае жыццё.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

неўпарадкава́ны, ‑ая, ‑ае.

1. Не прыведзены ў парадак; пазбаўлены парадку. Неўпарадкаваныя цэны. Неўпарадкаваны чамадан. □ З буфеціка-шафкі выглядала неўпарадкаваная пасуда. Гартны.

2. Не забяспечаны ўсім неабходным; неўладкаваны. Неўпарадкаваны быт. Неўпарадкаванае жыццё.

3. Не прыведзены ў парадак для выгоднага жыцця. Неўпарадкаваны раён горада. □ Да.. [гарадка] не так даўно яшчэ і дабрацца было цяжка: чыгунка далёка, дарогі неўпарадкаваныя. Хадкевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)