несупы́нны, -ая, -ае.

Тое, што і няспынны.

|| наз. несупы́ннасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

несупы́нны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. несупы́нны несупы́нная несупы́ннае несупы́нныя
Р. несупы́ннага несупы́ннай
несупы́ннае		 несупы́ннага несупы́нных
Д. несупы́ннаму несупы́ннай несупы́ннаму несупы́нным
В. несупы́нны (неадуш.)
несупы́ннага (адуш.)		 несупы́нную несупы́ннае несупы́нныя (неадуш.)
несупы́нных (адуш.)
Т. несупы́нным несупы́ннай
несупы́ннаю		 несупы́нным несупы́ннымі
М. несупы́нным несупы́ннай несупы́нным несупы́нных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

несупы́нны, см. няспы́нны

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

несупы́нны, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і няспынны. [Міхась].. выходзіў на вуліцу, у несупынную людскую плынь. Шахавец. На жаралістых камлях .. дубоў адбіла свае пячаці несупынная плынь часаў. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)