і́шыяс, -у, м.

Захворванне сядалішчнага нерва.

|| прым. ішыяты́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

не́рв

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. не́рв не́рвы
Р. не́рва не́рваў
Д. не́рву не́рвам
В. не́рв не́рвы
Т. не́рвам не́рвамі
М. не́рве не́рвах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

неўралгі́я, -і, ж.

Прыступы вострых мясцовых боляў ад запалення якога-н. нерва і яго абалонкі.

Міжрэберная н.

|| прым. неўралгі́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

і́шыяс, ‑у, м.

Захворванне сядалішчнага нерва.

[Ад грэч. ischias — таз, бядро.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

неўралгі́я, ‑і, ж.

Хвароба, якая развіваецца ў выніку запалення якога‑н. нерва і яго абалонкі.

[Ад грэч. neuron — валакно, нерв і algos — боль.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

міэлі́н, ‑у, м.

Спец. Сумесь тлушчападобных рэчываў, якія знаходзяцца ў абалонцы нерва і ў некаторых іншых тканках жывёльных арганізмаў.

[Ад грэч. myelós — мозг.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

неўры́т, ‑у, М ‑рыце, м.

Запаленне нерва, якое развіваецца пры яго пашкоджанні, пераахаладжэнні цела, у выніку інфекцыйнай хваробы і інш.

[Ад грэч. neuron — валакно, нерв.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лабі́льнасць, ‑і, ж.

Спец.

1. Уласцівасць лабільнага. Лабільнасць дзіцячага арганізма.

2. Функцыянальная рухомасць адчувальнай тканкі нерва, мышцы. Лабільнасць мышачных валокнаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пашко́джанне ср.

1. поврежде́ние;

п. ка́белю — поврежде́ние ка́беля;

2. пораже́ние;

п. зро́кавага не́рва — пораже́ние зри́тельного не́рва;

1, 2 см. пашко́дзіць 2, 3;

3. поврежде́ние; поло́мка ж.;

ліквідава́ць п. — ликвиди́ровать поврежде́ние (поло́мку);

○ цяле́сныя ~нні — офиц. теле́сные поврежде́ния

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

◎ Пе́рва ’перш, раней; спачатку’ (калінк., З нар. сл.; Растарг., Бяльк.), ст.-бел. перво, пръвое, рус. паўн. і паўд. нерва, польск. дыял. р/rw/ ’тс’ — прыслоўе ў форме Р. скл. прыметніка *ры́УЬ ’першы’ (Карскі 2-3, 73) > нервы (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)