непрато́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. непрато́чны непрато́чная непрато́чнае непрато́чныя
Р. непрато́чнага непрато́чнай
непрато́чнае		 непрато́чнага непрато́чных
Д. непрато́чнаму непрато́чнай непрато́чнаму непрато́чным
В. непрато́чны (неадуш.)
непрато́чнага (адуш.)		 непрато́чную непрато́чнае непрато́чныя (неадуш.)
непрато́чных (адуш.)
Т. непрато́чным непрато́чнай
непрато́чнаю		 непрато́чным непрато́чнымі
М. непрато́чным непрато́чнай непрато́чным непрато́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

непрато́чны непрото́чный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

непрато́чны, ‑ая, ‑ае.

Які не мае пратокі. Непраточнае возера.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

непрото́чный непрато́чны;

непрото́чные во́ды непрато́чныя во́ды.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)