непрамы́

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. непрамы́ непрама́я непрамо́е непрамы́я
Р. непрамо́га непрамо́й
непрамо́е		 непрамо́га непрамы́х
Д. непрамо́му непрамо́й непрамо́му непрамы́м
В. непрамы́ (неадуш.)
непрамо́га (адуш.)		 непраму́ю непрамо́е непрамы́я (неадуш.)
непрамы́х (адуш.)
Т. непрамы́м непрамо́й
непрамо́ю		 непрамы́м непрамы́мі
М. непрамы́м непрамо́й непрамы́м непрамы́х

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

непрамы́, ‑ая, ‑ое.

Ускосны. Непрамое дзяленне клетак. Непрамыя выбары.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ухі́лісты, -ая, -ае.

Пазбаўлены пэўнасці, яснасці, непрамы.

У. адказ.

|| наз. ухі́лістасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

непрямо́й

1. непрамы́; няпро́сты; (извилистый) няро́ўны; (кривой) крывы́;

2. перен. (неоткровенный) неадкры́ты; (неискренний) няшчы́ры;

непрямо́й отве́т няшчы́ры адка́з;

непрямо́й челове́к неадкры́ты (няшчыры) чалаве́к.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уні́клівы, ‑ая, ‑ае.

1. Які пазбягае прама і адкрыта выказваць свае думкі. // Непрамы, пазбаўлены шчырасці. Уніклівы адказ.

2. Які глыбока ўнікае ў сутнасць справы; дапытлівы. Не было больш цярплівага, памяркоўнага «экскурсавода», быў начальнік будоўлі: патрабавальны, уніклівы чалавек, якому да ўсяго ёсць справа. Дадзіёмаў. [Рыбак] гутарыць з дзецьмі, якія абступілі яго лодку, і ахвотна, цярпліва адказвае на іх бясконцыя, уніклівыя запытанні. В. Вольскі. // Праніклівы. Уніклівая думка чалавека.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)