неправадні́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. неправадні́к неправаднікі́
Р. неправадніка́ неправадніко́ў
Д. неправадніку́ неправадніка́м
В. неправадні́к неправаднікі́
Т. неправадніко́м неправадніка́мі
М. неправадніку́ неправадніка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

неправадні́к, -ка́ м., физ. непроводни́к

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

неправадні́к, ‑а, м.

Спец. Матэрыял, які не праводзіць электрычнасці і цяпла.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дыэле́ктрык, -а, мн. -і, -аў, м. (спец.).

Рэчыва, цела, якое дрэнна праводзіць электрычны ток; неправаднік.

|| прым. дыэлектры́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

непроводни́к физ. неправадні́к, -ка́ м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)