неправадні́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. неправадні́к неправаднікі́
Р. неправадніка́ неправадніко́ў
Д. неправадніку́ неправадніка́м
В. неправадні́к неправаднікі́
Т. неправадніко́м неправадніка́мі
М. неправадніку́ неправадніка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

неправадні́к, -ка́ м., физ. непроводни́к

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

неправадні́к, ‑а, м.

Спец. Матэрыял, які не праводзіць электрычнасці і цяпла.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

неправадні́к м. фіз., эл. Níchtleiter m -s, -, Di¦eléktrikum n -s, -ken і -ka

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

дыэле́ктрык, -а, мн. -і, -аў, м. (спец.).

Рэчыва, цела, якое дрэнна праводзіць электрычны ток; неправаднік.

|| прым. дыэлектры́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

непроводни́к физ. неправадні́к, -ка́ м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Níchtleiter

m -s, - фіз. неправадні́к

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

nonconductor

[,nɑ:nkənˈdʌktər]

n.

неправадні́к, дыэле́ктрык, ізаля́тар -а m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)