непары́ўны, -ая, -ае.

1. Такі, які не паддаецца раз’яднанню на часткі; суцэльны.

Непарыўныя звёны ланцуга.

2. Такі, якога нельга раз’яднаць; непарушны.

Непарыўная дружба.

|| наз. непары́ўнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

непары́ўны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. непары́ўны непары́ўная непары́ўнае непары́ўныя
Р. непары́ўнага непары́ўнай
непары́ўнае		 непары́ўнага непары́ўных
Д. непары́ўнаму непары́ўнай непары́ўнаму непары́ўным
В. непары́ўны (неадуш.)
непары́ўнага (адуш.)		 непары́ўную непары́ўнае непары́ўныя (неадуш.)
непары́ўных (адуш.)
Т. непары́ўным непары́ўнай
непары́ўнаю		 непары́ўным непары́ўнымі
М. непары́ўным непары́ўнай непары́ўным непары́ўных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

непары́ўны неразры́вный; нерасторжи́мый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

непары́ўны, ‑ая, ‑ае.

1. Такі, якога нельга раздзяліць на часткі; суцэльны. Непарыўныя часткі якой-небудзь сістэмы. □ Насустрач цягніку ля дарогі мільгаюць непарыўнымі пасачкамі краскі: жоўтыя, сінія, белыя. Галавач.

2. Такі, якога нельга раз’яднаць; непарушны. Барацьба за мір, дэмакратыю, нацыянальную незалежнасць, сацыялізм — гэта непарыўныя звенні адзінага працэсу. «Звязда». [Хлопцы] доўга, яшчэ за поўнач, гаварылі на сене аб іхняй непарыўнай дружбе, шкадавалі адзін аднаго. Каваль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кава́лкава-непары́ўны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. кава́лкава-непары́ўны кава́лкава-непары́ўная кава́лкава-непары́ўнае кава́лкава-непары́ўныя
Р. кава́лкава-непары́ўнага кава́лкава-непары́ўнай
кава́лкава-непары́ўнае		 кава́лкава-непары́ўнага кава́лкава-непары́ўных
Д. кава́лкава-непары́ўнаму кава́лкава-непары́ўнай кава́лкава-непары́ўнаму кава́лкава-непары́ўным
В. кава́лкава-непары́ўны (неадуш.)
кава́лкава-непары́ўнага (адуш.)		 кава́лкава-непары́ўную кава́лкава-непары́ўнае кава́лкава-непары́ўныя (неадуш.)
кава́лкава-непары́ўных (адуш.)
Т. кава́лкава-непары́ўным кава́лкава-непары́ўнай
кава́лкава-непары́ўнаю		 кава́лкава-непары́ўным кава́лкава-непары́ўнымі
М. кава́лкава-непары́ўным кава́лкава-непары́ўнай кава́лкава-непары́ўным кава́лкава-непары́ўных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

куско́ва-непары́ўны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. куско́ва-непары́ўны куско́ва-непары́ўная куско́ва-непары́ўнае куско́ва-непары́ўныя
Р. куско́ва-непары́ўнага куско́ва-непары́ўнай
куско́ва-непары́ўнае		 куско́ва-непары́ўнага куско́ва-непары́ўных
Д. куско́ва-непары́ўнаму куско́ва-непары́ўнай куско́ва-непары́ўнаму куско́ва-непары́ўным
В. куско́ва-непары́ўны (неадуш.)
куско́ва-непары́ўнага (адуш.)		 куско́ва-непары́ўную куско́ва-непары́ўнае куско́ва-непары́ўныя (неадуш.)
куско́ва-непары́ўных (адуш.)
Т. куско́ва-непары́ўным куско́ва-непары́ўнай
куско́ва-непары́ўнаю		 куско́ва-непары́ўным куско́ва-непары́ўнымі
М. куско́ва-непары́ўным куско́ва-непары́ўнай куско́ва-непары́ўным куско́ва-непары́ўных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

неразры́вный неразры́ўны, непары́ўны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

неразры́ўны, -ая, -ае.

Такі, што нельга раз’яднаць; непарыўны, непарушны.

Неразрыўная сувязь.

|| наз. неразры́ўнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вязь, -і, ж.

Старажытнае дэкаратыўнае пісьмо, у якім літары звязаны ў непарыўны арнамент, а таксама злучэнне, спляценне сумежных літар у адзін складаны знак.

Напісаць славянскай вяззю.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

неразруши́мый неразбура́льны; (нерушимый) непару́шны; (неразрывный) непары́ўны, неразры́ўны; (непоколебимый) непахі́сны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)