непадзе́льны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
непадзе́льны |
непадзе́льная |
непадзе́льнае |
непадзе́льныя |
| Р. |
непадзе́льнага |
непадзе́льнай
непадзе́льнае |
непадзе́льнага |
непадзе́льных |
| Д. |
непадзе́льнаму |
непадзе́льнай |
непадзе́льнаму |
непадзе́льным |
| В. |
непадзе́льны (неадуш.)
непадзе́льнага (адуш.) |
непадзе́льную |
непадзе́льнае |
непадзе́льныя (неадуш.)
непадзе́льных (адуш.) |
| Т. |
непадзе́льным |
непадзе́льнай
непадзе́льнаю |
непадзе́льным |
непадзе́льнымі |
| М. |
непадзе́льным |
непадзе́льнай |
непадзе́льным |
непадзе́льных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
непадзе́льны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
непадзе́льны |
непадзе́льная |
непадзе́льнае |
непадзе́льныя |
| Р. |
непадзе́льнага |
непадзе́льнай
непадзе́льнае |
непадзе́льнага |
непадзе́льных |
| Д. |
непадзе́льнаму |
непадзе́льнай |
непадзе́льнаму |
непадзе́льным |
| В. |
непадзе́льны (неадуш.)
непадзе́льнага (адуш.) |
непадзе́льную |
непадзе́льнае |
непадзе́льныя (неадуш.)
непадзе́льных (адуш.) |
| Т. |
непадзе́льным |
непадзе́льнай
непадзе́льнаю |
непадзе́льным |
непадзе́льнымі |
| М. |
непадзе́льным |
непадзе́льнай |
непадзе́льным |
непадзе́льных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
недели́мый непадзе́льны;
недели́мое иму́щество непадзе́льная маёмасць;
недели́мые части́цы мате́рии непадзе́льныя часці́нкі матэ́рыі;
недели́мые чи́сла мат. непадзе́льныя лі́кі.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
непадзе́льны, ‑ая, ‑ае.
1. Які не паддаецца падзелу, драбленню, распаду на часткі. Непадзельная часцінка матэрыі. Непадзельныя словазлучэнні.
2. Які не падлягае падзелу; які знаходзіцца ў агульным валоданні. Непадзельная маёмасць. Непадзельны фонд калгаса. // Які складае адзінае цэлае з кім‑, чым‑н. — Зразумей, для Косці яго работа — яго жыццё, — усхвалявана сказала Вера. — Гэтыя паняцці для яго непадзельныя. Шыцік.
3. Якога не дзеляць ні з кім; поўны, абсалютны. Непадзельнае панаванне. Непадзельная ўлада.
4. У матэматыцы — які не дзеліцца без астачы. Непадзельны лік.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
непадзе́льны, -ая, -ае.
1. Які не паддаецца падзелу, драбленню, распаду на часткі.
Непадзельныя словазлучэнні.
2. Які не падлягае падзелу, знаходзіцца ў агульным валоданні.
Н. фонд.
3. Якога не дзеляць ні з кім; поўны, абсалютны.
Непадзельная ўлада.
4. У матэматыцы: які не дзеліцца без астачы.
Н. лік.
|| наз. непадзе́льнасць, -і, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)