непаго́да, -ы, ДМ -дзе, ж.

Дрэннае, з дажджом або снегам, надвор’е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

непаго́да

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. непаго́да
Р. непаго́ды
Д. непаго́дзе
В. непаго́ду
Т. непаго́дай
непаго́даю
М. непаго́дзе

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

непаго́да ж. непого́да, нена́стье ср.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

непаго́да, ‑ы, ДМ ‑дзе, ж.

Хмарнае з дажджом або снегам надвор’е. Не гудзі так, восень, Непагодай дзікай. Купала. Добра, калі асенняй непагодай — з дажджамі і золкімі вятрамі — ёсць над галавой дах, у хаце ўтульна і цёпла. Няхай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

не́пагадзь, -і, Т -ддзю, ж. (разм.).

Зацяжная непагода.

Асенняя н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

непого́душка фольк. непаго́да, -ды ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разбушава́цца, -шу́юся, -шу́ешся, -шу́ецца; -шу́йся; зак.

1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Пачаць моцна бушаваць; стаць бурным (пра стыхійныя з’явы).

Разбушавалася непагода.

2. перан. Пачаць моцна шумець, буяніць (разм.).

Разбушаваўся бацька.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

нена́стье ср. не́пагадзь, -дзі ж.; непаго́да, -ды ж.; дажджлі́вае надво́р’е.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

непого́да непаго́да, -ды ж., дрэ́ннае надво́р’е; (ненастье) не́пагадзь, -дзі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Не́пагадзь ’непагода’ (Касп., Сл. ПЗБ, Бяльк.). Да паго́да (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)