ненаўмы́сны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ненаўмы́сны ненаўмы́сная ненаўмы́снае ненаўмы́сныя
Р. ненаўмы́снага ненаўмы́снай
ненаўмы́снае		 ненаўмы́снага ненаўмы́сных
Д. ненаўмы́снаму ненаўмы́снай ненаўмы́снаму ненаўмы́сным
В. ненаўмы́сны (неадуш.)
ненаўмы́снага (адуш.)		 ненаўмы́сную ненаўмы́снае ненаўмы́сныя (неадуш.)
ненаўмы́сных (адуш.)
Т. ненаўмы́сным ненаўмы́снай
ненаўмы́снаю		 ненаўмы́сным ненаўмы́снымі
М. ненаўмы́сным ненаўмы́снай ненаўмы́сным ненаўмы́сных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ненаўмы́сны неумы́шленный, непреднаме́ренный, неча́янный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ненаўмы́сны, ‑ая, ‑ае.

Які зроблены або адбываецца без намеру; загадзя не абдуманы; выпадковы. Ненаўмысны ўчынак. □ Ніхто .. [Балеслава] тут больш не бачыў, толькі Зося — раз, у тую ўтрапёную хвіліну свайго ненаўмыснага .. спаткання з ім. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ненаме́ренный ненаўмы́сны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

непреднаме́ренный ненаўмы́сны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

непредумы́шленный ненаўмы́сны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

неумы́шленный ненаўмы́сны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

міжво́льны, -ая, -ае.

1. Які не залежыць ад волі, свядомасці.

М. смех.

2. Выпадковы, ненаўмысны.

М. сведка.

|| наз. міжво́льнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

неча́янный

1. (неожиданный) нечака́ны, неспадзява́ны; (внезапный) рапто́ўны;

неча́янный гость нечака́ны (неспадзява́ны) го́сць;

неча́янная ра́дость нечака́ная (неспадзява́ная) ра́дасць;

2. (неумышленный) ненаўмы́сны; (случайный) выпадко́вы;

неча́янный вы́стрел ненаўмы́сны (выпадко́вы) стрэ́л.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

міжво́льны, ‑ая, ‑ае.

1. Які не залежыць ад волі, свядомасці. Толькі яшчэ аднаго не мог пераадолець у сабе каваль — гэта пачуцця нейкай міжвольнай гідлівасці да нямецкіх вінтовак і пісталетаў, хоць імі ўжо карысталіся партызаны. Паслядовіч.

2. Выпадковы, ненаўмысны. Асабліва помніцца мне адзін дзень, у які нам давялося быць міжвольнымі памочнікамі дзядзькі Сымона. Хомчанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)