некара́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. некара́льны некара́льная некара́льнае некара́льныя
Р. некара́льнага некара́льнай
некара́льнае		 некара́льнага некара́льных
Д. некара́льнаму некара́льнай некара́льнаму некара́льным
В. некара́льны (неадуш.)
некара́льнага (адуш.)		 некара́льную некара́льнае некара́льныя (неадуш.)
некара́льных (адуш.)
Т. некара́льным некара́льнай
некара́льнаю		 некара́льным некара́льнымі
М. некара́льным некара́льнай некара́льным некара́льных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

некара́льны юр. ненаказу́емый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

некара́льны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які не падлягае пакаранню. Некаральны ўчынак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ненаказу́емый юр. некара́льны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)