незаме́нны, -ая, -ае.

Такі, якога цяжка або нельга замяніць, вельмі патрэбны.

Н. спецыяліст.

|| наз. незаме́ннасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

незаме́нны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. незаме́нны незаме́нная незаме́ннае незаме́нныя
Р. незаме́ннага незаме́ннай
незаме́ннае		 незаме́ннага незаме́нных
Д. незаме́ннаму незаме́ннай незаме́ннаму незаме́нным
В. незаме́нны (неадуш.)
незаме́ннага (адуш.)		 незаме́нную незаме́ннае незаме́нныя (неадуш.)
незаме́нных (адуш.)
Т. незаме́нным незаме́ннай
незаме́ннаю		 незаме́нным незаме́ннымі
М. незаме́нным незаме́ннай незаме́нным незаме́нных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

незаме́нны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. незаме́нны незаме́нная незаме́ннае незаме́нныя
Р. незаме́ннага незаме́ннай
незаме́ннае		 незаме́ннага незаме́нных
Д. незаме́ннаму незаме́ннай незаме́ннаму незаме́нным
В. незаме́нны (неадуш.)
незаме́ннага (адуш.)		 незаме́нную незаме́ннае незаме́нныя (неадуш.)
незаме́нных (адуш.)
Т. незаме́нным незаме́ннай
незаме́ннаю		 незаме́нным незаме́ннымі
М. незаме́нным незаме́ннай незаме́нным незаме́нных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

незаме́нны незамени́мый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

незаме́нны, ‑ая, ‑ае.

Такі, якога цяжка або нельга замяніць; выключна патрэбны. Незаменны чалавек. Незаменны корм. □ У атрадзе сябры зрабіліся незаменнымі разведчыкамі. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

незамени́мый незаме́нны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

невосполни́мый незаме́нны;

невосполни́мая поте́ря незаме́нная стра́та.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

незамяні́мы, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і незаменны. — У справе наш Грэчка герой. І ў дарозе чалавек ён незамянімы, — уступіліся мы за свайго таварыша. Няхай. [Рыгор — Калядзе:] — Зазнаўся ад пахвалы, думаеш, што ты незамянімы... Грамовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разва́жнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць разважнага; здольнасць разважаць. У разведцы .. [Слесарэнка] быў незаменны, бо ў яго характары надзвычайная храбрасць шчасліва спалучалася з разважнасцю і цвярозым разлікам. Бураўкін. І баюся спудзіць Сваёй разважнасцю і мудрасцю халоднай Вось гэта свята неслухмяных ліній [у дзіцячых малюнках], яшчэ не зведзеных ні ў якія параграфы Вучоных кніжак. Сіпакоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

невознагради́мый

1. (выше всякой награды) неадпла́тны;

оказа́ть невознагради́мую услу́гу зрабі́ць неадпла́тную паслу́гу;

2. (непоправимый) непапра́ўны; (незаменимый) незаме́нны;

невознагради́мая утра́та непапра́ўная (незаме́нная) стра́та.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)