незаме́нны, -ая, -ае.

Такі, якога цяжка або нельга замяніць, вельмі патрэбны.

Н. спецыяліст.

|| наз. незаме́ннасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

незаме́нны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. незаме́нны незаме́нная незаме́ннае незаме́нныя
Р. незаме́ннага незаме́ннай
незаме́ннае		 незаме́ннага незаме́нных
Д. незаме́ннаму незаме́ннай незаме́ннаму незаме́нным
В. незаме́нны (неадуш.)
незаме́ннага (адуш.)		 незаме́нную незаме́ннае незаме́нныя (неадуш.)
незаме́нных (адуш.)
Т. незаме́нным незаме́ннай
незаме́ннаю		 незаме́нным незаме́ннымі
М. незаме́нным незаме́ннай незаме́нным незаме́нных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

незаме́нны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. незаме́нны незаме́нная незаме́ннае незаме́нныя
Р. незаме́ннага незаме́ннай
незаме́ннае		 незаме́ннага незаме́нных
Д. незаме́ннаму незаме́ннай незаме́ннаму незаме́нным
В. незаме́нны (неадуш.)
незаме́ннага (адуш.)		 незаме́нную незаме́ннае незаме́нныя (неадуш.)
незаме́нных (адуш.)
Т. незаме́нным незаме́ннай
незаме́ннаю		 незаме́нным незаме́ннымі
М. незаме́нным незаме́ннай незаме́нным незаме́нных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

незаме́нны незамени́мый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

незаме́нны, ‑ая, ‑ае.

Такі, якога цяжка або нельга замяніць; выключна патрэбны. Незаменны чалавек. Незаменны корм. □ У атрадзе сябры зрабіліся незаменнымі разведчыкамі. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

незаме́нны únersetzlich, únersetzbar; unentbéhrlich (неабходны); únabkömmlich (пра чалавека)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

незамени́мый незаме́нны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

irreplaceable [ˌɪrɪˈpleɪsəbl] adj. незаме́нны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

невосполни́мый незаме́нны;

невосполни́мая поте́ря незаме́нная стра́та.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

niezastąpiony

незаменны; неабходны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)