незако́нна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
незако́нна - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

незако́нна нареч. незако́нно, противозако́нно

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

противозако́нно нареч. супрацьзако́нна, незако́нна;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

самаўпра́ўны, -ая, -ае.

Які дзейнічае самачынна, незаконна, паводле ўласнага нораву.

С. бюракрат.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

растра́та, -ы, ДМ -ра́це, мн. -ы, -ра́т, ж.

1. гл. растраціць.

2. Незаконна растрачаная сума, маёмасць.

Пакрыць растрату.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

узурпа́тар, -а, мн. -ы, -аў, м.

Той, хто незаконна захапіў, узурпіраваў уладу, якія-н. правы.

|| прым. узурпа́тарскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

нале́ва, прысл.

1. У левы бок, на левым баку.

Звярнуць н.

Паглядзець н.

2. перан. Не па прамым прызначэнні, незаконна (разм.).

Прадаць тавар н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ха́паць, -аю, -аеш, -ае; незак., што (разм.).

Браць, красці, прысвойваць што-н. незаконна.

|| аднакр. ха́пнуць, -ну, -неш, -не; -ні; -нуты.

|| наз. ха́панне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Аўлу́с ’незаконна адаранае поле, дармавая маёмасць’ (слаўг., Яшкін). Да улу́с ’тс’ з пратэтычным а.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

самаўпра́ўны, ‑ая, ‑ае.

Які дзейнічае самачынна, незаконна, паводле ўласнага нораву. Самаўпраўны дыктатар.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)