нежана́ты
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
нежана́ты |
нежана́тая |
нежана́тае |
нежана́тыя |
| Р. |
нежана́тага |
нежана́тай нежана́тае |
нежана́тага |
нежана́тых |
| Д. |
нежана́таму |
нежана́тай |
нежана́таму |
нежана́тым |
| В. |
нежана́ты (неадуш.) нежана́тага (адуш.) |
нежана́тую |
нежана́тае |
нежана́тыя (неадуш.) нежана́тых (адуш.) |
| Т. |
нежана́тым |
нежана́тай нежана́таю |
нежана́тым |
нежана́тымі |
| М. |
нежана́тым |
нежана́тай |
нежана́тым |
нежана́тых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
нежана́ты
1. прил. нежена́тый, холосто́й;
2. в знач. сущ. холостя́к
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
нежана́ты, ‑ая, ‑ае.
1. Які не мае жонкі, не знаходзіцца ў шлюбе. За сталом у падлоўчага сядзеў памочнік начальніка раз’езда, пан Сухавараў, нежанаты, яшчэ малады хлопец, адзеты ў парадны мундзір. Колас.
2. у знач. наз. нежана́ты, ‑ага, м. Нежанаты мужчына; халасцяк.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
халасця́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.
Нежанаты мужчына.
Стары х.
|| прым. халасця́цкі, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
дзяцю́к, дзецюка́, мн. дзецюкі́, дзецюко́ў, м. (разм.).
Юнак, дарослы хлопец; яшчэ нежанаты малады чалавек.
Стаяў плячысты д. з гармонікам.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
халасты́¹, -а́я, -о́е.
1. Нежанаты.
Х. мужчына.
2. Уласцівы нежанатаму чалавеку.
Халастое жыццё.
3. Які складаецца з халасцякоў.
Халастая кампанія.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
халасця́к, ‑а, м.
Нежанаты мужчына. Платон Шабуня быў халасцяк гадоў пад трыццаць пяць. Чарнышэвіч. Сябра мой — халасцяк, Дні марнуе адзін, А ў мяне як-ніяк — Сын, таварышы, сын! Гілевіч.
•••
Стары халасцяк — немалады мужчына, які не быў жанатым.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Схаласо́піць ’распрадаць за нішто’ (Сцяшк. сл.). Няясна; магчыма, экспрэсіўнае ўтварэнне на базе мясцовага хало́сны ’халасты, нежанаты’ (гл.), другая частка нагадвае народнае хвіласо́п ’філосаф’ (Нас.), chwałazòp ’тс’ (Пятк. 2).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Не́жань ’эпілепсія, прыпадак’ (Ян.). Няясна, магчыма, звязана з нёжань ’нежанаты, марцовы кавалер’ (Некр.), што, відаць, тлумачыцца тым, што пры эпілепсіі не жаніліся з-за дрэннай спадчыннасці, ці табуізаваная назва хваробы ад гнаць (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)