Verbum

анлайнавы слоўнік

невымо́ўны

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	невымо́ўны	невымо́ўная	невымо́ўнае	невымо́ўныя
Р.	невымо́ўнага	невымо́ўнай невымо́ўнае	невымо́ўнага	невымо́ўных
Д.	невымо́ўнаму	невымо́ўнай	невымо́ўнаму	невымо́ўным
В.	невымо́ўны (неадуш.) невымо́ўнага (адуш.)	невымо́ўную	невымо́ўнае	невымо́ўныя (неадуш.) невымо́ўных (адуш.)
Т.	невымо́ўным	невымо́ўнай невымо́ўнаю	невымо́ўным	невымо́ўнымі
М.	невымо́ўным	невымо́ўнай	невымо́ўным	невымо́ўных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

невымо́ўны

1. невырази́мый, неопису́емый, непередава́емый, несказа́нный;

2. непроизноси́мый;

н. гук — непроизноси́мый звук

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

невымо́ўны, ‑ая, ‑ае.

Такі, які цяжка выказаць, перадаць словамі. Жыве яна, песня, тугою і верай, жыве невымоўным, да слёз хвалюючым сумам спрадвечная, і неўміручай паэзіі, проста сама для сябе. Брыль. Невымоўнае, ласкай і адданасцю свяціліся.. [Верыны] светлыя вочы. Машара.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

несказа́нный невымо́ўны, невыка́зны.