назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
| неаха́йнасці | |
| неаха́йнасці | |
| неаха́йнасцю | |
| неаха́йнасці |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
| неаха́йнасці | |
| неаха́йнасці | |
| неаха́йнасцю | |
| неаха́йнасці |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Уласцівасць і стан неахайнага; неакуратнасць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
неаха́йны, -ая, -ае.
1. Які не захоўвае чысціні, парадку; які ўтрымліваецца ў беспарадку.
2. Зроблены абы-як, без стараннасці.
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
неопря́тность
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
неря́шливость
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
неакура́тнасць, ‑і,
Уласцівасць неакуратнага;
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
неря́шество
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
скна́рыстасць, ‑і,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
нямы́ты, ‑ая, ‑ае.
Якога не мылі; брудны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)