неаге́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
неаге́н |
| Р. |
неаге́ну |
| Д. |
неаге́ну |
| В. |
неаге́н |
| Т. |
неаге́нам |
| М. |
неаге́не |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
неаге́н, -ну геол. неоге́н
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
неаге́н, ‑у, м.
Тоўшча слаёў горных народ, якія адклаліся ў перадапошні перыяд геалагічнай гісторыі Зямлі.
[Ад грэч. neos — новы і génos — нараджэнне, узрост.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
неаге́н-плейстацэ́навы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
неаге́н-плейстацэ́навы |
неаге́н-плейстацэ́навая |
неаге́н-плейстацэ́навае |
неаге́н-плейстацэ́навыя |
| Р. |
неаге́н-плейстацэ́навага |
неаге́н-плейстацэ́навай
неаге́н-плейстацэ́навае |
неаге́н-плейстацэ́навага |
неаге́н-плейстацэ́навых |
| Д. |
неаге́н-плейстацэ́наваму |
неаге́н-плейстацэ́навай |
неаге́н-плейстацэ́наваму |
неаге́н-плейстацэ́навым |
| В. |
неаге́н-плейстацэ́навы (неадуш.)
неаге́н-плейстацэ́навага (адуш.) |
неаге́н-плейстацэ́навую |
неаге́н-плейстацэ́навае |
неаге́н-плейстацэ́навыя (неадуш.)
неаге́н-плейстацэ́навых (адуш.) |
| Т. |
неаге́н-плейстацэ́навым |
неаге́н-плейстацэ́навай
неаге́н-плейстацэ́наваю |
неаге́н-плейстацэ́навым |
неаге́н-плейстацэ́навымі |
| М. |
неаге́н-плейстацэ́навым |
неаге́н-плейстацэ́навай |
неаге́н-плейстацэ́навым |
неаге́н-плейстацэ́навых |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
неоге́н геол. неаге́н, -ну м.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)