наўтафо́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
наўтафо́н |
наўтафо́ны |
| Р. |
наўтафо́на |
наўтафо́наў |
| Д. |
наўтафо́ну |
наўтафо́нам |
| В. |
наўтафо́н |
наўтафо́ны |
| Т. |
наўтафо́нам |
наўтафо́намі |
| М. |
наўтафо́не |
наўтафо́нах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
наўтафо́н м., мор. наутофо́н
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
наутофо́н мор. наўтафо́н, -на м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)