нашэ́птваць гл. нашаптаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

нашэ́птваць

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. нашэ́птваю нашэ́птваем
2-я ас. нашэ́птваеш нашэ́птваеце
3-я ас. нашэ́птвае нашэ́птваюць
Прошлы час
м. нашэ́птваў нашэ́птвалі
ж. нашэ́птвала
н. нашэ́птвала
Загадны лад
2-я ас. нашэ́птвай нашэ́птвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час нашэ́птваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

нашэ́птваць несов. нашёптывать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нашэ́птваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак., што і без дап.

1. Гаварыць шэптам што‑н. Алесь бачыў, як у друга заварушыліся вусны і як ён сам сабе нашэптваў словы тае ж песні. Броўка. Іван Іванавіч яхідна ўсміхнуўся і, адвярнуўшыся, пачаў нешта нашэптваць на вуха суседу. Асіпенка.

2. перан. Нагаворваць на каго‑н., пляткарыць. Пісар каму трэба і не трэба нашэптвае, што ў вачах у настаўніка «рэвалюцыя гарыць». Навуменка. Цяпер доктар Салавейчык лічыць сябе чысценькім, а на Івана Іванавіча нашэптвае. Арабей.

3. У павер’ях — гаварыць замовы; чараваць. Нашэптваць на ваду.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нашапта́ць, -шапчу́, -шэ́пчаш, -шэ́пча; -шапчы́; -шапта́ны; зак.

1. што, чаго і без дап. Нагаварыць шэптам што-н.

Н. на вуха.

2. перан., без дап. Нагаварыць на каго-н., напляткарыць.

3. на што. У народных павер’ях: начараваць, выказаць замову.

Н. на ваду.

|| незак. нашэ́птваць, -аю, -аеш, -ае; наз. нашэ́птванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

нашапта́ць, ‑шапчу, ‑шэпчаш, ‑шэпча.

Зак. да нашэптваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нашэ́птвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

Зал. да нашэптваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нау́шничать несов., разг. нагаво́рваць; дано́сіць; нашэ́птваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нашёптывать несов.

1. нашэ́птваць; (наговаривать на кого-л.) нагаво́рваць;

2. (на что — произносить наговор, колдовать) уст. нашэ́птваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нашэ́птванне, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. нашэптваць.

2. Тое, што нашаптана; нашаптаныя словы. Слухаць нашэптванні.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)