нашрубава́ць, -бу́ю, -бу́еш, -бу́е; -бу́й; -бава́ны; зак., што.

Круцячы па вінтавой разьбе, надзець.

Н. гайку.

|| незак. нашрубо́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

нашрубава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. нашрубу́ю нашрубу́ем
2-я ас. нашрубу́еш нашрубу́еце
3-я ас. нашрубу́е нашрубу́юць
Прошлы час
м. нашрубава́ў нашрубава́лі
ж. нашрубава́ла
н. нашрубава́ла
Загадны лад
2-я ас. нашрубу́й нашрубу́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час нашрубава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

нашрубава́ць сов. навинти́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нашрубава́ць, ‑бую, ‑буеш, ‑буе; зак., што.

Круцячы па вінтавой разьбе, надзець; навінціць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нашрубо́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да нашрубаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нашрубава́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад нашрубаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

навінці́ць, ‑вінчу, ‑вінціш, ‑вінціць; зак., што.

Круцячы па вінтавой разьбе, надзець; нашрубаваць. Навінціць гайку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)