навінці́ць, ‑вінчу, ‑вінціш, ‑вінціць; зак., што.

Круцячы па вінтавой разьбе, надзець; нашрубаваць. Навінціць гайку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)