наця́гнуты, -ая, -ае.

1. гл. нацягнуць.

2. перан. Які знаходзіцца ў стане напружання.

Нацягнутыя нервы.

3. перан. Пазбаўлены натуральнасці, недружалюбны.

Нацягнутыя адносіны.

|| наз. наця́гнутасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

наця́гнуты

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. наця́гнуты наця́гнутая наця́гнутае наця́гнутыя
Р. наця́гнутага наця́гнутай
наця́гнутае		 наця́гнутага наця́гнутых
Д. наця́гнутаму наця́гнутай наця́гнутаму наця́гнутым
В. наця́гнуты (неадуш.)
наця́гнутага (адуш.)		 наця́гнутую наця́гнутае наця́гнутыя (неадуш.)
наця́гнутых (адуш.)
Т. наця́гнутым наця́гнутай
наця́гнутаю		 наця́гнутым наця́гнутымі
М. наця́гнутым наця́гнутай наця́гнутым наця́гнутых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

наця́гнуты

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. наця́гнуты наця́гнутая наця́гнутае наця́гнутыя
Р. наця́гнутага наця́гнутай
наця́гнутае		 наця́гнутага наця́гнутых
Д. наця́гнутаму наця́гнутай наця́гнутаму наця́гнутым
В. наця́гнуты (неадуш.)
наця́гнутага (адуш.)		 наця́гнутую наця́гнутае наця́гнутыя (неадуш.)
наця́гнутых (адуш.)
Т. наця́гнутым наця́гнутай
наця́гнутаю		 наця́гнутым наця́гнутымі
М. наця́гнутым наця́гнутай наця́гнутым наця́гнутых

Кароткая форма: наця́гнута.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

наця́гнуты

1. натя́нутый;

2. натя́нутый; заволочённый;

3. натя́нутый, напя́ленный;

4. ната́щенный;

5. насто́енный; зава́ренный;

6. разг. натя́нутый;

1-6 см. нацягну́ць;

7. перен. натя́нутый;

~тыя адно́сіны — натя́нутые отноше́ния

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

наця́гнуты, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад нацягнуць.

2. перан.; у знач. прым. Які знаходзіцца ў стане напружання. Нацягнутыя нервы не абяцалі нічога добрага. Гартны. Усе маўчалі, і ад гэтага рабілася напружанае, да немагчымасці нацягнутае становішча. Нікановіч.

3. перан.; у знач. прым. Пазбаўлены натуральнасці. Нацягнуты смех. Нацягнутыя паводзіны. // Недружалюбны. Нацягнутыя адносіны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

грыф², -а, мн. -ы, -аў, м.

Доўгая вузкая пласціна ў струнных інструментаў уздоўж якой нацягнуты струны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

наця́гнены, см. наця́гнуты 1, 4

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

надёрнутый накі́нуты; наця́гнуты;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

наця́гнены, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і нацягнуты (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ле́ер, ‑а, м.

На суднах — туга нацягнуты трос з замацаванымі канцамі.

[Ад гал. leer — пераносная лесвіца.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)