нацяга́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак.

1. чаго. Прынесці, прыцягнуць за некалькі прыёмаў.

Н. вады ў лазню.

2. чаго. Украсці за некалькі прыёмаў у якой-н. колькасці (разм.).

3. каго (што). Пакараць, цягаючы за вушы, валасы (разм.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

нацяга́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. нацяга́ю нацяга́ем
2-я ас. нацяга́еш нацяга́еце
3-я ас. нацяга́е нацяга́юць
Прошлы час
м. нацяга́ў нацяга́лі
ж. нацяга́ла
н. нацяга́ла
Загадны лад
2-я ас. нацяга́й нацяга́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час нацяга́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

нацяга́ць сов., в разн. знач. натаска́ть;

н. галля́ — натаска́ть хво́росту;

н. за валасы́ — натаска́ть за во́лосы

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нацяга́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-чаго.

1. Прынесці, прыцягнуць за некалькі прыёмаў у якой‑н. колькасці; нанасіць, назапасіць. Хату .. [Антось] уцяпліў, зрабіўшы прызбу да самых вокнаў, на столь нацягаў кастрыцы і пяску. Чарнышэвіч. Нявесткі скардзіліся: пакуль нацягаеш вады [у лазню] — рукі адвальваюцца. Караткевіч. Лявону стала прыкра на сябе, што ніколі ў яго не хапае часу, каб, як людзі, нацягаць дроў на зіму, нарэзаць, насекчы. Кудравец. // Выцягнуць адкуль‑н. у якой‑н. колькасці; налавіць. [Ёсіп:] — Чуеш, давай заўтра на рыбу падскочым. Палонкі прасекшы, пуды па тры нацягаць можна. Дуброўскі.

2. Разм. Украсці за некалькі прыёмаў у якой‑н. колькасці. [Гаспадыня], разгубленая, стаяла сярод хаты і не рада была свайму дабру, што нацягала са складаў. Няхай.

3. Разм. Пакараць, цягаючы за вушы, валасы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

начу́біць, -чублю́, -чу́біш, -чу́біць; зак., каго (разм.).

Нацягаць, натузаць за валасы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

начу́біць, ‑чублю, ‑чубіш, ‑чубіць; зак., каго.

Разм. Нацягаць, натузаць за валасы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

натарга́ць

‘натармасіць, нацягаць каго-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. натарга́ю натарга́ем
2-я ас. натарга́еш натарга́еце
3-я ас. натарга́е натарга́юць
Прошлы час
м. натарга́ў натарга́лі
ж. натарга́ла
н. натарга́ла
Загадны лад
2-я ас. натарга́й натарга́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час натарга́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

натаска́ть​I сов.

1. (притащить, натащить) нацяга́ць, мног. панаця́гваць;

2. (вытащить, извлечь из чего-л.) разг. нацяга́ць, мног. панаця́гваць;

3. (наворовать) разг. накра́сці;

4. (за волосы и т. п.) разг. нацяга́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

◎ Начу́баць ’нацягаць за валасы, пабіць’ (ТС). Да чубаць, гл. чуб.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

наску́бці, -кубу́, -кубе́ш, -кубе́; -кубём, -кубяце́, -кубу́ць; -ку́б; -ку́бла; -кубі́; -ку́бены; зак.

1. чаго. Скубучы, набраць або сабраць у нейкай колькасці.

Н. сена.

Н. пер’я на падушку.

2. Нацягаць, натузаць (разм.).

Н. за валасы.

|| незак. наскуба́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е і наску́бваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)