натарга́ць

‘натармасіць, нацягаць каго-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. натарга́ю натарга́ем
2-я ас. натарга́еш натарга́еце
3-я ас. натарга́е натарга́юць
Прошлы час
м. натарга́ў натарга́лі
ж. натарга́ла
н. натарга́ла
Загадны лад
2-я ас. натарга́й натарга́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час натарга́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)