Verbum

анлайнавы слоўнік

на́цы

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, нескланяльны

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

на́цы

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, нескланяльны

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

на́цы нескл., мн. на́ци

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

на́цы, нескл.

Скарочаная назва нямецкіх нацыянал-сацыялістаў (фашыстаў).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

на́ци нескл., разг. на́цы;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адзна́ка, -і, ДМ -на́цы, мн. -і, -на́к, ж.

1. Знак, метка, след, якія паказваюць на што-н.; запіс, штамп і пад., якія сведчаць што-н.

А. на карце.

А. ў дакументах.

2. Прыкмета, акалічнасць, па якіх можна вызначыць што-н.

Па ўсіх адзнаках ураджай будзе добры.

3. Асаблівасць, рыса, якімі асоба ці прадмет адрозніваюцца ад іншых асоб ці прадметаў.

Індывідуальная а. асобы.

4. Агульнапрынятае абазначэнне ацэнкі ведаў і паводзін навучэнцаў.

Атрымаць выдатную адзнаку.

5. Ганаровы знак, ордэн, медаль і пад.

Дыплом з адзнакай.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)