нацме́нка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. нацме́нка нацме́нкі
Р. нацме́нкі нацме́нак
Д. нацме́нцы нацме́нкам
В. нацме́нку нацме́нак
Т. нацме́нкай
нацме́нкаю		 нацме́нкамі
М. нацме́нцы нацме́нках

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

нацме́нка ж., разг., уст. нацме́нка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нацме́нка разг. нацме́нка, -кі ж.; см. нацменьшинство́;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)