нацме́нка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| нацме́нка | нацме́нкі | |
| нацме́нкі | нацме́нак | |
| нацме́нцы | нацме́нкам | |
| нацме́нку | нацме́нак | |
| нацме́нкай нацме́нкаю |
нацме́нкамі | |
| нацме́нцы | нацме́нках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)