нацко́ваны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. нацко́ваны нацко́ваная нацко́ванае нацко́ваныя
Р. нацко́ванага нацко́ванай
нацко́ванае		 нацко́ванага нацко́ваных
Д. нацко́ванаму нацко́ванай нацко́ванаму нацко́ваным
В. нацко́ваны
нацко́ванага		 нацко́ваную нацко́ванае нацко́ваныя
нацко́ваных
Т. нацко́ваным нацко́ванай
нацко́ванаю		 нацко́ваным нацко́ванымі
М. нацко́ваным нацко́ванай нацко́ваным нацко́ваных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

нацко́ваны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. нацко́ваны нацко́ваная нацко́ванае нацко́ваныя
Р. нацко́ванага нацко́ванай
нацко́ванае		 нацко́ванага нацко́ваных
Д. нацко́ванаму нацко́ванай нацко́ванаму нацко́ваным
В. нацко́ваны
нацко́ванага		 нацко́ваную нацко́ванае нацко́ваныя
нацко́ваных
Т. нацко́ваным нацко́ванай
нацко́ванаю		 нацко́ваным нацко́ванымі
М. нацко́ваным нацко́ванай нацко́ваным нацко́ваных

Кароткая форма: нацко́вана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

нацко́ваны, см. нацкава́ны

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нацко́ваны,

гл. нацкаваны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нацкава́ны і нацко́ваны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад нацкаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)