нацко́ваны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
нацко́ваны | нацко́ваная | нацко́ванае | нацко́ваныя | |
нацко́ванага | нацко́ванай нацко́ванае |
нацко́ванага | нацко́ваных | |
нацко́ванаму | нацко́ванай | нацко́ванаму | нацко́ваным | |
нацко́ваны нацко́ванага |
нацко́ваную | нацко́ванае | нацко́ваныя нацко́ваных |
|
нацко́ваным | нацко́ванай нацко́ванаю |
нацко́ваным | нацко́ванымі | |
нацко́ваным | нацко́ванай | нацко́ваным | нацко́ваных |
Кароткая форма: нацко́вана.
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)