нахо́дзіць гл. найсці.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

нахо́дзіць

‘надыходзіць’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. нахо́дзіць нахо́дзяць
Прошлы час
м. нахо́дзіў нахо́дзілі
ж. нахо́дзіла
н. нахо́дзіла

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

нахо́дзіць

‘да найсці’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. нахо́джу нахо́дзім
2-я ас. нахо́дзіш нахо́дзіце
3-я ас. нахо́дзіць нахо́дзяць
Прошлы час
м. нахо́дзіў нахо́дзілі
ж. нахо́дзіла
н. нахо́дзіла
Загадны лад
2-я ас. нахо́дзь нахо́дзьце
Дзеепрыслоўе
цяп. час нахо́дзячы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

нахо́дзіць несов., в разн. знач.

1. находи́ть;

2. см. надыхо́дзіць 1

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нахо́дзіць ​1, ‑дзіць; незак.

1. Незак. да найсці ​1.

2. Тое, што і надыходзіць (гл. надысці ў 1 знач.). Находзіць свята. □ — Ну, што ж? У лесе паначуем: Находзіць ноч, падбіўся конь. Колас.

нахо́дзіць ​2, ‑джу, ‑дзіш, ‑дзіць.

Незак. да найсці ​2.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

найсці́, найду́, но́йдзеш, но́йдзе; найшо́ў, -шла́, -шло́; найдзі́; зак.

1. на каго-што. Ідучы, наступіць на што-н.

Н. на купіну.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.), на што. Насунуўшыся, закрыць сабою.

Хмара найшла на сонца.

3. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Прыйсці ў вялікай колькасці; пранікнуць у якое-н. месца.

Найшло народу на сход.

4. (1 і 2 ас. не ўжыв.), перан., на каго. Апанаваць, ахапіць (аб пачуццях).

На яго найшла туга.

5. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Настаць, з’явіцца раптам.

Бяда найшла неспадзявана.

|| незак. нахо́дзіць, -джу, -дзіш, -дзіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

находи́ть​II несов. (на кого, что)

1. нахо́дзіць; (наталкиваться — ещё) трапля́ць;

ту́ча нахо́дит на со́лнце хма́ра нахо́дзіць на со́нца;

находи́ть на мель нахо́дзіць (трапля́ць) на мель;

2. перен. нахо́дзіць; (охватывать) апано́ўваць (каго, што);

на него́ ча́сто нахо́дит тоска́ на яго́ ча́ста нахо́дзіць (яго́ ча́ста апано́ўвае) туга́;

3. (собираться, скопляться) нахо́дзіць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

набреда́ть несов., разг.

1. натрапля́ць; (наталкиваться) натыка́цца, нахо́дзіць;

2. (собираться в одном месте) нахо́дзіць; збіра́цца;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нахадзі́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. нахаджу́ нахо́дзім
2-я ас. нахо́дзіш нахо́дзіце
3-я ас. нахо́дзіць нахо́дзяць
Прошлы час
м. нахадзі́ў нахадзі́лі
ж. нахадзі́ла
н. нахадзі́ла
Загадны лад
2-я ас. нахадзі́ нахадзі́це
Дзеепрыслоўе
прош. час нахадзі́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

нахадзі́ць, ‑хаджу, ‑ходзіш, ‑ходзіць; зак.

1. Ходзячы, прайсці нейкую колькасць кіламетраў. Нахадзіць за дзень дваццаць кіламетраў.

2. Пахадзіць нейкі час. — Галодны не находзіць у школу... Жыць трэба. Аб хлебе дбаць, — павысіў голас Мітрафан. Пальчэўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)