нахо́дзіць ​1, ‑дзіць; незак.

1. Незак. да найсці ​1.

2. Тое, што і надыходзіць (гл. надысці ў 1 знач.). Находзіць свята. □ — Ну, што ж? У лесе паначуем: Находзіць ноч, падбіўся конь. Колас.

нахо́дзіць ​2, ‑джу, ‑дзіш, ‑дзіць.

Незак. да найсці ​2.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)