натхнё́ны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
натхнё́ны |
натхнё́ная |
натхнё́нае |
натхнё́ныя |
| Р. |
натхнё́нага |
натхнё́най натхнё́нае |
натхнё́нага |
натхнё́ных |
| Д. |
натхнё́наму |
натхнё́най |
натхнё́наму |
натхнё́ным |
| В. |
натхнё́ны (неадуш.) натхнё́нага (адуш.) |
натхнё́ную |
натхнё́нае |
натхнё́ныя (неадуш.) натхнё́ных (адуш.) |
| Т. |
натхнё́ным |
натхнё́най натхнё́наю |
натхнё́ным |
натхнё́нымі |
| М. |
натхнё́ным |
натхнё́най |
натхнё́ным |
натхнё́ных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
натхнё́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
натхнё́ны |
натхнё́ная |
натхнё́нае |
натхнё́ныя |
| Р. |
натхнё́нага |
натхнё́най натхнё́нае |
натхнё́нага |
натхнё́ных |
| Д. |
натхнё́наму |
натхнё́най |
натхнё́наму |
натхнё́ным |
| В. |
натхнё́ны (неадуш.) натхнё́нага (адуш.) |
натхнё́ную |
натхнё́нае |
натхнё́ныя (неадуш.) натхнё́ных (адуш.) |
| Т. |
натхнё́ным |
натхнё́най натхнё́наю |
натхнё́ным |
натхнё́нымі |
| М. |
натхнё́ным |
натхнё́най |
натхнё́ным |
натхнё́ных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
натхнё́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
натхнё́ны |
натхнё́ная |
натхнё́нае |
натхнё́ныя |
| Р. |
натхнё́нага |
натхнё́най натхнё́нае |
натхнё́нага |
натхнё́ных |
| Д. |
натхнё́наму |
натхнё́най |
натхнё́наму |
натхнё́ным |
| В. |
натхнё́ны (неадуш.) натхнё́нага (адуш.) |
натхнё́ную |
натхнё́нае |
натхнё́ныя (неадуш.) натхнё́ных (адуш.) |
| Т. |
натхнё́ным |
натхнё́най натхнё́наю |
натхнё́ным |
натхнё́нымі |
| М. |
натхнё́ным |
натхнё́най |
натхнё́ным |
натхнё́ных |
Кароткая форма: натхнё́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
натхнёны
1. прич. вдохновлённый;
2. прич. воодушевлённый;
1, 2 см. натхні́ць;
3. прил. вдохнове́нный;
4. прил. (проникнутый воодушевлением) воодушевлённый
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
натхнёны, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад натхніць.
2. у знач. прым. Поўны натхнення, прасякнуты натхненнем. У чыстых крыніцах натхнёнага слова, У песеннай трэлі, Для вечнасці, спетай баянам сурова, Жыве Руставелі. Колас. Радкоў натхнёных Залатыя гронкі На роднай мове Сам пераказаў. Хведаровіч. // Які выражае натхненне (у 2 знач.). Натхнёны погляд. □ Шыманскі зірнуў на натхнёны твар дзяўчыны, і сэрца звяла. Гурскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
вдохнове́нный высок. натхнёны;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
одухотворённый прич., прил. (вдохновенный) натхнёны;
одухотворённое лицо́ натхнёны твар;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
энтузія́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.
Чалавек, які дзейнічае з энтузіязмам, натхнёны чым-н., адданы справе, ідэі.
|| ж. энтузія́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
воодушевлённый
1. прич. натхнёны; захо́плены; узня́ты;
2. прил. натхнёны; по́ўны запа́лу (захапле́ння, узды́му);
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)