нату́заць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., каго-што.

1. Тузаючы, ушчуць, пакараць.

Н. за валасы.

2. Натрудзіць цяжкай працай (разм.).

Н. рукі за дзень.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

нату́заць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. нату́заю нату́заем
2-я ас. нату́заеш нату́заеце
3-я ас. нату́зае нату́заюць
Прошлы час
м. нату́заў нату́залі
ж. нату́зала
н. нату́зала
Загадны лад
2-я ас. нату́зай нату́зайце
Дзеепрыслоўе
прош. час нату́заўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

нату́заць сов.

1. (измучить) издёргать;

2. (за волосы, уши) натрепа́ть, надра́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нату́заць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

1. Тузаючы, ушчуць, пакараць. Натузаць хлапчука за валасы.

2. Разм. Натрудзіць цяжкай працай, звязанай з рэзкімі рухамі. Натузаць рукі. □ Награблася, натузала плечы. Палажыла галоўку на сене. Гурло.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

начу́біць, -чублю́, -чу́біш, -чу́біць; зак., каго (разм.).

Нацягаць, натузаць за валасы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

нату́заны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад натузаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

начу́біць, ‑чублю, ‑чубіш, ‑чубіць; зак., каго.

Разм. Нацягаць, натузаць за валасы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нату́заны

1. издёрганный;

2. натрёпанный;

1, 2 см. нату́заць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́чубіць

‘натузаць за валасы, пабіць, адлупцаваць каго-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. вы́чублю вы́чубім
2-я ас. вы́чубіш вы́чубіце
3-я ас. вы́чубіць вы́чубяць
Прошлы час
м. вы́чубіў вы́чубілі
ж. вы́чубіла
н. вы́чубіла
Загадны лад
2-я ас. вы́чубі вы́чубіце
Дзеепрыслоўе
прош. час вы́чубіўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

наску́бці, -кубу́, -кубе́ш, -кубе́; -кубём, -кубяце́, -кубу́ць; -ку́б; -ку́бла; -кубі́; -ку́бены; зак.

1. чаго. Скубучы, набраць або сабраць у нейкай колькасці.

Н. сена.

Н. пер’я на падушку.

2. Нацягаць, натузаць (разм.).

Н. за валасы.

|| незак. наскуба́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е і наску́бваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)