натопта́ть сов. натапта́ць, мног. панато́птваць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

панато́птваць сов. (о многом, во множестве)

1. натопта́ть, наследи́ть;

2. напиха́ть; наби́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

натапта́ць сов.

1. натопта́ть, наследи́ть;

2. намя́ть;

н. травы́ — намя́ть травы́;

3. разг. (небрежно наложить) напиха́ть;

4. разг. (воз сена, соломы) наложи́ть, нави́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

истопта́ть сов.

1. (примять ногами) стапта́ць, патапта́ць, вы́таптаць, затапта́ць;

2. (исследить, натоптать) разг. наслядзі́ць, натапта́ць;

3. (износить — обувь) стапта́ць, мног. пасто́птваць;

4. (исходить) стапта́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

намя́ть сов.

1. намя́ць; (скомкать) накамячы́ць;

2. (надавить) наці́снуць; (размять) наце́рці, надушы́ць, натаўчы́;

3. (намесить) намясі́ць, мног. панаме́шваць;

4. (натоптать) натапта́ць;

5. (льна, пеньки) наце́рці, мног. панаціра́ць;

◊

намя́ть бока́ надава́ць пад бакі́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)