насы́чаны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. насы́чаны насы́чаная насы́чанае насы́чаныя
Р. насы́чанага насы́чанай
насы́чанае		 насы́чанага насы́чаных
Д. насы́чанаму насы́чанай насы́чанаму насы́чаным
В. насы́чаны (неадуш.)
насы́чанага (адуш.)		 насы́чаную насы́чанае насы́чаныя (неадуш.)
насы́чаных (адуш.)
Т. насы́чаным насы́чанай
насы́чанаю		 насы́чаным насы́чанымі
М. насы́чаным насы́чанай насы́чаным насы́чаных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

насы́чаны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. насы́чаны насы́чаная насы́чанае насы́чаныя
Р. насы́чанага насы́чанай
насы́чанае		 насы́чанага насы́чаных
Д. насы́чанаму насы́чанай насы́чанаму насы́чаным
В. насы́чаны (неадуш.)
насы́чанага (адуш.)		 насы́чаную насы́чанае насы́чаныя (неадуш.)
насы́чаных (адуш.)
Т. насы́чаным насы́чанай
насы́чанаю		 насы́чаным насы́чанымі
М. насы́чаным насы́чанай насы́чаным насы́чаных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

насы́чаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. насы́чаны насы́чаная насы́чанае насы́чаныя
Р. насы́чанага насы́чанай
насы́чанае		 насы́чанага насы́чаных
Д. насы́чанаму насы́чанай насы́чанаму насы́чаным
В. насы́чаны (неадуш.)
насы́чанага (адуш.)		 насы́чаную насы́чанае насы́чаныя (неадуш.)
насы́чаных (адуш.)
Т. насы́чаным насы́чанай
насы́чанаю		 насы́чаным насы́чанымі
М. насы́чаным насы́чанай насы́чаным насы́чаных

Кароткая форма: насы́чана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вале́нтна-насы́чаны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вале́нтна-насы́чаны вале́нтна-насы́чаная вале́нтна-насы́чанае вале́нтна-насы́чаныя
Р. вале́нтна-насы́чанага вале́нтна-насы́чанай
вале́нтна-насы́чанае		 вале́нтна-насы́чанага вале́нтна-насы́чаных
Д. вале́нтна-насы́чанаму вале́нтна-насы́чанай вале́нтна-насы́чанаму вале́нтна-насы́чаным
В. вале́нтна-насы́чаны (неадуш.)
вале́нтна-насы́чанага (адуш.)		 вале́нтна-насы́чаную вале́нтна-насы́чанае вале́нтна-насы́чаныя (неадуш.)
вале́нтна-насы́чаных (адуш.)
Т. вале́нтна-насы́чаным вале́нтна-насы́чанай
вале́нтна-насы́чанаю		 вале́нтна-насы́чаным вале́нтна-насы́чанымі
М. вале́нтна-насы́чаным вале́нтна-насы́чанай вале́нтна-насы́чаным вале́нтна-насы́чаных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

сла́нец ​1, ‑нцу, м.

Горная парода, якая мае слаістую будову, можа расслойвацца. Гліністы сланец. Гаручыя сланцы.

•••

Бітумінозныя сланцы — мінеральныя пароды, насычаныя бітумінознымі рэчывамі.

сла́нец ​2, ‑нцу, м.

1. Лён або каноплі, што сцелюць для апрацоўкі.

2. Тое, што і сланік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

эро́тыка, ‑і, ДМ ‑тыцы, ж.

1. Павышаная пачуццёвасць, пачуццёвы элемент у чым‑н. Варта адзначыць, што пра інтымныя ўзаемаадносіны герояў Баранавых расказвае стрымана, тактоўна, з пачуццём меры, як і ўласціва сапраўднаму мастаку, — без эротыкі і грубай пачуццёвасці. Мушынскі.

2. зб. Творы мастацтва і літаратуры, насычаныя пачуццёвасцю, прысвечаныя апісанню яе.

[Грэч. érōs, érōtos — любоў, каханне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)