настры́г, -у, М -ры́зе, м. (спец.).

Колькасць настрыжанай воўны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

настры́г

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. настры́г
Р. настры́гу
Д. настры́гу
В. настры́г
Т. настры́гам
М. настры́гу

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

настры́г, -гу м., с.-х. на́стриг

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

настры́г, ‑у, М ‑рызе, м.

Колькасць воўны, якая атрымліваецца ад стрыжкі за які‑н. перыяд. Павялічыць настрыг воўны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

на́стриг с.-х. (количество настриженного) настры́г, -гу м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

настры́гчы

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. настрыгу́ настрыжо́м
2-я ас. настрыжэ́ш настрыжаце́
3-я ас. настрыжэ́ настрыгу́ць
Прошлы час
м. настры́г настры́глі
ж. настры́гла
н. настры́гла
Загадны лад
2-я ас. настрыжы́ настрыжы́це
Дзеепрыслоўе
прош. час настры́гшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)