настраса́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. настраса́ю настраса́ем
2-я ас. настраса́еш настраса́еце
3-я ас. настраса́е настраса́юць
Прошлы час
м. настраса́ў настраса́лі
ж. настраса́ла
н. настраса́ла
Загадны лад
2-я ас. настраса́й настраса́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час настраса́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

настраса́ць сов. (во множестве) стрясти́, стряхну́ть; см. стрэ́сці 1

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

настраса́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.

Страсці ў вялікай колькасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

настрэ́сваць сов., см. настраса́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

настрэ́сваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.

Тое, што і настрасаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)