настраса́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
настраса́ю |
настраса́ем |
| 2-я ас. |
настраса́еш |
настраса́еце |
| 3-я ас. |
настраса́е |
настраса́юць |
| Прошлы час |
| м. |
настраса́ў |
настраса́лі |
| ж. |
настраса́ла |
| н. |
настраса́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
настраса́й |
настраса́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
настраса́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
настраса́ць сов. (во множестве) стрясти́, стряхну́ть; см. стрэ́сці 1
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
настраса́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.
Страсці ў вялікай колькасці.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
настрэ́сваць сов., см. настраса́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
настрэ́сваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.
Тое, што і настрасаць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)