насто́яць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
насто́ю |
насто́ім |
| 2-я ас. |
насто́іш |
насто́іце |
| 3-я ас. |
насто́іць |
насто́яць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
насто́яў |
насто́ялі |
| ж. |
насто́яла |
| н. |
насто́яла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
насто́й |
насто́йце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
насто́яўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
насто́яць², 1 і 2 ас. не ўжыв., -то́ены; зак., што і чаго (разм.).
Тое, што і настаяць².
Н. гною.
|| незак. насто́йваць, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
насто́яць¹, -то́ю, -то́іш, -то́іць; -то́й; -то́ены; зак., на чым і без дап.
Зрабіць настойку або настой з чаго-н.
Н. вішні.
Н. чай.
|| незак. насто́йваць, -аю, -аеш, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
насто́яць сов. настоя́ть;
н. чай — настоя́ть чай;
н. гно́ю — настоя́ть наво́за
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
насто́яць 1, ‑стою, ‑стоіш, ‑стоіць; зак., што і чаго.
Зрабіць настойку або настой. Настояць чай. Настояць вішні. Настояць ягад на спірце.
насто́яць 2, ‑стою, ‑стоіш, ‑стоіць; зак., на чым і без дап.
Тое, што і настаяць 1. Як бы ні пярэчылі ў «Новым свеце», а аб’яднацца са старыцкім калгасам усё роўна давядзецца, настояць на гэтым — ясна. Хадкевіч. У Пасадцы былі свае добрыя краўцы, але Самуіл настояў везці шыць гарнітур няйначай, як у Даўгінава. С. Александровіч.
насто́яць 3, ‑стою, ‑стоіш, ‑стоіць; зак., што і чаго.
Разм. Тое, што і настаяць 2. [Юрка:] — То які, пане Халуста, гной улетку! У лесе ён увесь і астаецца. А свае ў мяне колькі тае худобы! Ці многа яна настоіць за зіму... Чарнышэвіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
насто́йваць 1, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да настаяць 1, настояць 2.
насто́йваць 2, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да настояць 1.
насто́йваць 3, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да настаяць 2, настояць 3.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
насто́ены насто́янный; см. насто́яць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
насто́йванне 1, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. настойваць 2 — настояць 1.
насто́йванне 2, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. настойваць 1 — настояць 2.
насто́йванне 3, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. настойваць 3 — настояць 3.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
насто́ены 1, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад настояць 1.
насто́ены 2, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад настаяць 2, настояць 3.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)