Verbum

анлайнавы слоўнік

насто́яць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
	адз.	мн.
1-я ас.	насто́ю	насто́ім
2-я ас.	насто́іш	насто́іце
3-я ас.	насто́іць	насто́яць
Прошлы час
м.	насто́яў	насто́ялі
ж.	насто́яла
н.	насто́яла
Загадны лад
2-я ас.	насто́й	насто́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час	насто́яўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

насто́яць², 1 і 2 ас. не ўжыв., -то́ены; зак., што і чаго (разм.).

Тое, што і настаяць².

Н. гною.

|| незак. насто́йваць, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

насто́яць¹, -то́ю, -то́іш, -то́іць; -то́й; -то́ены; зак., на чым і без дап.

Зрабіць настойку або настой з чаго-н.

Н. вішні.

Н. чай.

|| незак. насто́йваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

насто́яць сов. настоя́ть;

н. чай — настоя́ть чай;

н. гно́ю — настоя́ть наво́за

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

насто́яць ¹, ‑стою, ‑стоіш, ‑стоіць; зак., што і чаго.

Зрабіць настойку або настой. Настояць чай. Настояць вішні. Настояць ягад на спірце.

насто́яць ², ‑стою, ‑стоіш, ‑стоіць; зак., на чым і без дап.

Тое, што і настаяць ¹. Як бы ні пярэчылі ў «Новым свеце», а аб’яднацца са старыцкім калгасам усё роўна давядзецца, настояць на гэтым — ясна. Хадкевіч. У Пасадцы былі свае добрыя краўцы, але Самуіл настояў везці шыць гарнітур няйначай, як у Даўгінава. С. Александровіч.

насто́яць ³, ‑стою, ‑стоіш, ‑стоіць; зак., што і чаго.

Разм. Тое, што і настаяць ². [Юрка:] — То які, пане Халуста, гной улетку! У лесе ён увесь і астаецца. А свае ў мяне колькі тае худобы! Ці многа яна настоіць за зіму... Чарнышэвіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

насто́яць гл. настойваць 1.

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

насто́йваць ¹, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да настаяць ¹, настояць ².

насто́йваць ², ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да настояць ¹.

насто́йваць ³, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да настаяць ², настояць ³.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

насто́ены насто́янный; см. насто́яць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

насто́йванне ¹, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. настойваць ² — настояць ¹.

насто́йванне ², ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. настойваць ¹ — настояць ².

насто́йванне ³, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. настойваць ³ — настояць ³.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

насто́ены ¹, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад настояць ¹.

насто́ены ², ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад настаяць ², настояць ³.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)