насто́льнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
насто́льнік |
насто́льнікі |
| Р. |
насто́льніка |
насто́льнікаў |
| Д. |
насто́льніку |
насто́льнікам |
| В. |
насто́льнік |
насто́льнікі |
| Т. |
насто́льнікам |
насто́льнікамі |
| М. |
насто́льніку |
насто́льніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
насто́льнік, -а, мн. -і, -аў, м.
Выраб са шчыльнай тканіны, якім засцілаюць стол; абрус.
Льняны н.
|| прым. насто́льнічны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
насто́льнік м. ска́терть ж.
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
насто́льнік, ‑а, м.
Кавалак спецыяльна апрацаванай тканіны, якой засцілаюць стол; абрус. Заслаць на стол настольнік. Накрыць хлеб рогам настольніка. □ — Папалуднуйце, — парушыла цішыню Таццяна і стала засцілаць настольнік. Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Насто́льнік ’абрус’ (Гарэц., Бяльк., Янк. Мат., Сл. ПЗБ, ТС), насту́льник ’тс’ (Зн., дыс.), nastíłnyk (Тарн.), настольніца ’тс’ (Гарэц., Жд. 3, Тарн., Сцяц., Сл. ПЗБ, Ян., ТС). Да стол (гл.), узнікла ў выніку семантычнай кандэнсацыі, параўн. яшчэ ў Насовіча настольная скацерка (320).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
поліэтыле́н, -у, м.
Сінтэтычны палімер на аснове этылену.
|| прым. поліэтыле́навы, -ая, -ае.
Поліэтыленавая вытворчасць.
П. настольнік.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
насто́льніца ж., см. насто́льнік
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
про́шва, -ы, мн. -ы, -аў, ж.
Карункавая або вышываная палоска, якую ўшываюць ў настольнік, ручнік і пад.
Яна цудоўна вышывала і пляла з нітак прошвы.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
абру́с, -а, мн. -ы, -аў, м.
Кавалак тканіны спецыяльнага вырабу, якім засцілаюць стол; настольнік.
Кужэльны а.
|| прым. абру́сны, -ая, -ае і абру́савы, -ая, -ае.
Абруснае палатно.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
адпаласка́цца, ‑лошчацца; зак.
Адмыцца, палошчучыся. Настольнік добра адпаласкаўся.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)