настига́ть несов.

1. (догонять) даганя́ць, наганя́ць;

2. перен. спатыка́ць, спасціга́ць; см. насти́чь;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

настига́ться страд. даганя́цца, наганя́цца; см. настига́ть​ 1;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

налуча́ць несов., разг.

1. напада́ть, натыка́ться, ната́лкиваться, набреда́ть;

2. настига́ть, застига́ть;

3. (каго, што) случа́ться (с кем, чем);

1-3 см. налучы́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

даганя́ць несов.

1. прям., перен. догоня́ть, нагоня́ть; (преследуя — ещё) настига́ть; см. дагна́ць 1;

2. (прилаживать) пригоня́ть;

3. (вколачивать до предела) докола́чивать;

4. (оканчивать перегонку каких-л. жидкостей) конча́ть гнать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Сціга́ць ’шпарка ісці шырокімі крокамі, сігаць’ (Адм.), сціґаць ’даганяць’ (Чуд.), сцігава́ць ’цікаваць; пільнаваць’ (лаг., Сл. ПЗБ), сцігану́ць ’шпарка пайсці, сігануць’ (Адм.). Укр. сти́гнути ’даспяваць (аб раслінах); хутка ісці’, рус. достига́ть, настига́ть, стараж.-рус. достигнути, достизати, польск. ścigać ’гнаць; дапільноўваць’, stignąć ’дагнаць, дасягнуць’, чэш. stíhat ’пераследаваць, гнаць; сачыць’, stíhnouti ’дагнаць; нагнаць’, славац. stihať ’тс’, серб.-харв. сти̏зати ’даганяць, дасягаць’, сти̏гнути ’дагнаць, дасягнуць’, славен. stígniti ’дагнаць, нагнаць’, балг. сти́гам ’дасягаць, даганяць’, сти́гна ’дасягнуць, дагнаць’, макед. стигну́ва ’даганяць, дасягаць’, сти́гме ’дагнаць, дасягнуць’, ст.-слав. постигнѫти. Прасл. *stigti, *stignǫti роднаснае літ. steĩgti ’закладаць’, лат. steigt ’спяшацца’, гоц. steigen ’ступаць’, ням. steigen ’узвышацца; расці’, ст.-інд. stighnóti ’падымаецца’, грэч. στοτχος ’рад’; усе да і.-е. *steig‑ ’крочыць, ступаць, уздымацца’; гл. Траўтман, 285–286; Мюленбах-Эндзелін, 3, 1059; Міклашыч, 323; Фасмер, 3, 760 з іншай літ-рай; Махэк₂, 577; Бязлай, 3, 327; Борысь, 613; ЕСУМ, 5, 414.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

наганя́ць I несов.

1. нагоня́ть, догоня́ть, настига́ть;

2. (упущенное) нагоня́ть, навёрстывать;

3. (сосредоточивать в одном месте) нагоня́ть;

4. (производить перегонкой) нагоня́ть;

5. перен. (цену) нагоня́ть, набива́ть;

6. перен. (вызывать какое-л. чувство, состояние) нагоня́ть, наводи́ть;

н. нуду́ — нагоня́ть (наводи́ть) тоску́;

7. (гвоздей и т.п.) набива́ть, накола́чивать;

8. (надевать, ударяя) нагоня́ть, наса́живать;

9. (мозоль) натира́ть;

1-9 см. нагна́ць

наганя́ць II сов. (вдоволь погонять) нагоня́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)