настая́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
настаю́ |
настаі́м |
| 2-я ас. |
настаі́ш |
настаіце́ |
| 3-я ас. |
настаі́ць |
настая́ць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
настая́ў |
настая́лі |
| ж. |
настая́ла |
| н. |
настая́ла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
насто́й |
насто́йце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
настая́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
настая́ць², 1 і 2 ас. не ўжыв., -стаі́ць; зак., чаго (разм.).
Пра хатнюю жывёлу: ператварыць подсціл у гной.
|| незак. насто́йваць, -аю, -аеш, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
настая́ць¹, -таю́, -таі́ш, -таі́ць; -таі́м, -таіце́, -тая́ць; -то́й; зак., на чым і без дап.
Дамагчыся выканання чаго-н.
Н. на сваім.
|| незак. насто́йваць, -аю, -аеш, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
настая́ць сов. настоя́ть;
н. на сваі́м — настоя́ть на своём
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
настая́ць 1, ‑стаю, ‑стаіш, ‑стаіць; ‑стаім, ‑стаіце; заг. настой; зак., на чым і без дап.
Дамагчыся выканання чаго‑н. Настаяць на сваім. Настаяць на выкананні рашэння. □ Дзімін пастаяў, каб на канферэнцыю таксама былі запрошаны работнікі аховы здароўя. Карпаў. Максім цвёрда вырашыў настаяць, каб Вера вярнулася ў Вільню. Машара.
настая́ць 2, ‑стаіць; зак., чаго.
Разм. Ператварыць подсціл у гной (пра хатнюю жывёлу). Кожны чалавек спадзяваўся займець не адну карову і каняку, а сама меней — парку коней ды галавы тры кароў. Як ні кажы, і малака больш у хату і, галоўнае, жывёла настаіць гною. Сабаленка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
насто́яць², 1 і 2 ас. не ўжыв., -то́ены; зак., што і чаго (разм.).
Тое, што і настаяць².
Н. гною.
|| незак. насто́йваць, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
насто́йваць 1, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да настаяць 1, настояць 2.
насто́йваць 2, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да настояць 1.
насто́йваць 3, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да настаяць 2, настояць 3.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
◎ Насту́чыць ’настаяць’ (Ян.). Няясна.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
насто́ены 1, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад настояць 1.
насто́ены 2, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад настаяць 2, настояць 3.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
насто́йваць I несов. наста́ивать; см. насто́яць
насто́йваць II несов. наста́ивать; см. настая́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)