настая́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. настаю́ настаі́м
2-я ас. настаі́ш настаіце́
3-я ас. настаі́ць настая́ць
Прошлы час
м. настая́ў настая́лі
ж. настая́ла
н. настая́ла
Загадны лад
2-я ас. насто́й насто́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час настая́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)