насса́цца, -ссу́ся, -ссе́шся, -ссе́цца; -ссёмся, -ссяце́ся, -ссу́цца; -ссі́ся; зак. (разм.).

Уволю, многа пассаць.

Дзіця нассалася малака.

|| незак. насыса́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

насса́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. нассу́ся нассё́мся
2-я ас. нассе́шся нассяце́ся
3-я ас. нассе́цца нассу́цца
Прошлы час
м. насса́ўся насса́ліся
ж. насса́лася
н. насса́лася
Загадны лад
2-я ас. нассі́ся нассі́цеся
Дзеепрыслоўе
прош. час насса́ўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

насса́цца сов. насоса́ться;

дзіця́ насса́лася і спіць — ребёнок насоса́лся и спит

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

насса́цца, ‑ссуся, ‑ссешся, ‑ссецца; ‑ссёмся, ‑ссяцеся; зак.

Разм. Уволю, многа пассаць. Дзіця нассалася і спіць. □ Дачка .. [Апанаса] была не з плаксівых. Нассаўшыся малака, яна спакойна гуляла на ложку і гула ўвесь час, пакуль Апанас з Якавам палуднавалі. Чарнышэвіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

насоса́ться насса́цца, насмакта́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

насыса́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да нассацца.

2. Зал. да насысаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

насыса́цца несов., возвр., страд. наса́сываться; см. насса́цца, насыса́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

◎ Наду́ндзіцца ’напіцца ўдосталь, уволю’ (слонім., Нар. лекс.), ’нассацца’ (Сцяц.). Гл. дундзець, дунда.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Насос 1 ’запаленне неба (у коней)’ (Гарэц., Бяльк.), насосы ’пухліна дзёснаў за пярэднімі зубамі’ (Клім., Пятк.), рус. насосы ’тс’, ’малочніца ў дзяцей’, польск. nasosy ’запаленне дзёснаў у коней’. Да ссаць (гл. Фасмер, 3, 47).

Насос 2 ’нагар (у люльцы)’ (ТС). Гл. ссаць ’смактаць’, параўн. нассацца ’насмактацца’ (ТС).

Насос 3 ’сала, якое соліцца ў расоле’ (Сл. ПЗБ). Да насса́ць ’насядуць’, гл. ссаць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)